درمان، معمولاً تهاجمی است و می‌تواند هر زمان به دلیل ناهمگنی از وضعیت متفاوت باشد. جنبه‌های اجتماعی این نوع دست نیازمند توجه بیشتری است. چون دست بخشی از بدن است که معمولاً در هنگام برقراری ارتباط نشان داده می‌شود. هنگامی که این دست به وضوح متفاوت و بد شکل باشد، انگ زدن یا رد کردن و پس زدن می‌تواند رخ دهد. گاهی اوقات در خانواده‌هایی با این مشکل که عملکرد خوبی دارند، عملیات برای جنبه‌های لوازم آرایشی و بهداشتی در حاشیه در نظر گرفته می‌شود و خانواده‌ها انتخاب می‌کنند که عمل جراحی صورت نگیرد.
درمان جراحی این نوع دست بر اساس چند نشانه است:
درمان‌های زود هنگام جهت بدشکلی‌های پیش رونده هستند مثل چسبندگی بین انگشتان اشاره و شست یا برای استخوان‌های عرضی بین شعاع انگشتان. برای عمل‌های جراحی غیرضروری می‌توان ۱–۲ سال صبر کرد.